|
||||||
Cyberprzemoc.!!!
Przemoc rówieśnicza z użyciem mediów elektronicznych stała się w ostatnich latach poważna kwestią społeczną. Wyniki badań przeprowadzonych w Polsce na zlecenie Fundacji Dzieci Niczyje pokazują, że przemocy w Sieci doświadcza ponad połowa dzieci w wieku 12- 18 lat. A co drugi młody człowiek miał do czynienia z przemocą werbalną w Internecie lub przez telefon komórkowy. Problem cyberprzemocy w oczywisty sposób dotyczy również szkół, naszej szkoły też. W klasie, szatni, podczas przerw, czy na boisku szkolnym dochodzi do aktów przemocy z użyciem telefonów komórkowych. Coraz częściej też ,,tradycyjne” konflikty rówieśnicze ze szkoły przenoszą się do Sieci. Czym jest cyberprzemoc ? Cyberprzemoc to forma prześladowania innych osób z wykorzystaniem nowych mediów i technologii: komunikatorów i witryn internetowych, forów dyskusyjnych, blogów, SMS-ów czy e-maili. Do działań określanych jako cyberprzemoc zalicza się: ×wyzywanie, straszenie, poniżanie kogoś w Internecie lub przy użyciu telefonu × robienie komuś zdjęć lub rejestrowanie filmów bez jego zgody ×publikowanie w Internecie lub rozsyłanie telefonem zdjęć, filmów lub tekstów, które kogoś obrażają lub ośmieszają ×podszywanie się pod kogoś w Sieci ×włamanie się na bloga i pozostawienie tam wulgaryzmów, podpięcie linków do wulgarnych stron. Skąd się bierze cyberprzemoc ? Z chęci pognębienia kogoś, wyżycia się, dla zabawy, czy też z nieświadomości, że można komuś wyrządzić ogromną krzywdę. Prawie każdy jest już dziś właścicielem telefonu komórkowego, z którego może zrobić zdjęcie lub na który może nagrać film. Prawie każdy wie, jak ten film umieścić w sieci. Zresztą nie trzeba go umieszczać w sieci, wystarczy pokazać go lub przesłać kilku osobom, nagrać na płytę i rozpowszechnić. Czasem nawet niewinny żart, czy też przesłanie komuś kompromitującego inną osobę zdjęcia, rozpoczyna falę dokuczliwych, często wulgarnych treści i dręczenie danej osoby. Cyberprzemocy sprzyja poczucie anonimowości i bezkarności. Łatwiej jest poniżać, wyśmiewać i szykanować, gdy istnieje szansa ukrycia się za internetowym pseudonimem i nie ma potrzeby konfrontacji z ofiarą oko w oko. Przedstawię kilka porad dla Rodziców, dotyczących bezpiecznego korzystania z Internetu ; - naucz dziecko podstawowych zasad bezpieczeństwa w Internecie (dziecko nigdy nie powinno podawać przez Internet osobistych danych: imienia i nazwiska, adresu, numeru telefonu, otwierać e-maili, odbierać wiadomości od osób nieznanych, przesyłać lub publikować zdjęć lub nagrań wideo. Ważne jest, aby dziecko wiedziało, że podając prywatne dane, zawsze musi zapytać o zgodę swoich rodziców! - rozmawiaj z dziećmi o ryzyku umawiania się na spotkania z osobami poznanymi w Sieci. Nigdy nie wiadomo, kto jest po drugiej stronie. Czy na spotkanie np. zamiast Wojtka lat 12, nie przyjdzie Jan- lat 45. Podkreśl, że nie można ufać osobom poznanym w Sieci, ani też wierzyć we wszystko, co o sobie mówią. Dzieci muszą mieć świadomość, że mogą spotykać się z nieznajomymi wyłącznie w towarzystwie przyjaciół, dorosłych i zawsze po uzyskaniu zgody rodziców, - bądź wyrozumiały dla swojego dziecka. Często zdarza się, że dzieci przypadkowo znajdują się na stronach adresowanych do dorosłych. Bywa, że w obawie przed karą, boją się do tego przyznać. Ważne jest, żeby dziecko ufało Rodzicom i mówiło im o tego typu sytuacjach; by wiedziało, że zawsze kiedy poczuje się niezręcznie, coś je zawstydzi lub przestraszy – może liczyć na Rodziców. Razem na pewno sobie poradzicie!
Polecam również Rodzicom strony internetowe: www.helpline.org.pl oraz www.dzieckowsieci.pl
Opracowała: Urszula Smolińska - Ładziak << powrót (pedagog szkolny)
|
||||||
|